Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Ρατσισμός

ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΕΦΑΛΑ ΕΛΕΝΗ Α.Ε.Μ.1082 Η΄ΕΞΑΜΗΝΟ
ΚΑΡΠΩΝΗ ΚΛΕΟΝΙΚΗ Α.Ε.Μ.1143 ΣΤ΄ΕΞΑΜΗΝΟ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Νο2:ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα στην εκπαίδευση, στην εργασία, στον τρόπο ζωής. Ποιος μπορεί τάχα να το αμφισβητήσει αυτό; Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, θα διαπιστώσουμε ότι ο ρατσισμός στη χώρα μας όχι μόνο δεν έχει ελαττωθεί, αλλά τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται ακόμη και στις πιο απίθανες καταστάσεις. Άνθρωποι, και κυρίως παιδιά και έφηβοι με διαφορετικό χρώμα, καταγωγή, θρησκεία, παιδιά χωρισμένων γονιών, άτομα με ασθένειες, παχύσαρκα παιδιά και άτομα με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις κατακρίνονται από τους γύρω τους.
Ναρκομανείς , μετανάστες, ιερόδουλες, άγαμες μητέρες, φυλακισμένοι, παιδιά που ζουν σε ιδρύματα, άτομα με ειδικές ανάγκες, ακόμα και άτομα με διαφορετικό τρόπο σκέψης αντιμετωπίζονται σε καθημερινή βάση με άσχημο και άκομψο τρόπο από τους συνανθρώπους τους.

Ας θυμηθούμε κάποια παραδείγματα.. Ποιος από μας δεν έχει αποκλείσει από την παρέα του Αλβανούς, Τούρκους, Ρώσους μόνο και μόνο επειδή κατάγονται από τις φτωχές αυτές χώρες; Πόσες φορές έτυχε να μας πλησιάσει ένας απ’αυτούς και εμείς να του γυρίσουμε την πλάτη; Ξεχνάμε εντελώς το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι, ερχόμενοι στην Ελλάδα, περιμένουν να βρουν μια καλύτερη ζωή από αυτήν που έχουν στην πατρίδα τους και αντί να τους βοηθήσουμε να προσαρμοστούν στις καινούριες συνθήκες, τους απομακρύνουμε με τη συμπεριφορά μας.

Με αφορμή τα καθημερινα φαινομενα ρατσισμου, μήπως πρέπει να σκεφτούμε κατά πόσο ακολουθούμε το 2ο ανθρώπινο δικαίωμα κατά των διακρίσεων; Πρέπει άραγε να ψάξουμε να βρούμε τι είναι αυτό που γεννάει το ρατσισμό στην κοινωνία μας;
Η ξενοφοβία είναι ένας από τους βασικότερους λόγους ρατσισμού στην Ελλάδα. Ο ΄΄ύποπτος΄΄ ξένος ενσαρκώνει τα δεινά όλων των ομολογουμένων και ανομολόγητων δεινών μας. Το ένστικτο της εδαφικότητας , δηλαδή ότι κάποιος εισβάλλει στο χώρο μας μας κάνει επιθετικούς και θεωρούμε τον άλλο εχθρό μας.

Έπειτα, οι περισσότεροι από εμάς χαρακτηρίζονται από ένα αίσθημα αυτοεπιβεβαίωσης ,το οποίο μας κάνει να θέλουμε να τονίζουμε τα ελαττώματα των άλλων, για να νιώσουμε εμείς καλύτερα με τον εαυτό μας. Αυτός , δηλαδή που υποφέρει από μοναξιά σίγουρα θα υποφέρει λιγότερο από κάποιον φτωχό. Προσπαθούμε να ΄΄επιπλεύσουμε με ένα ΄΄σωσίβιο΄΄ αυτοπροστασίας, βέβαιοι ότι το κακό έρχεται πάντα από έξω..

Θα λέγαμε, ακόμη η παιδεία μας είναι πλέον αντιανθρωπιστική και μονοπολιτισμική και για αυτό δεν είμαστε ικανοί να αναπτύξουμε πνεύμα ανεκτικότητας. Δυστυχώς , δεν ενδιαφερόμαστε πια για το συνάνθρωπό μας και θεωρούμε ότι εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι και οι άλλοι είναι η μειονότητα. Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι το χαμηλό πνευματικό μας επίπεδο, η άγνοια, οι προλήψεις και οι δυσιδαιμονίες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση του ρατσισμού στη χώρα μας.

Ο φόβος του ενδεχόμενου ΄΄πνευματικού θανάτου΄΄ της ανθρωπότητας προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί την κατάργηση πολιτικών αποστάσεων. Ακόμη, ο ρατσισμός χρησιμεύει ως άλλοθι για την οικονομική εκμετάλλευση διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κακή συμπεριφορά απέναντι σε άτομα διαφορετικά από μας και επομένως το να κάνουμε συνεχώς διακρίσεις..
Τι θα γίνει λοιπόν στα χρόνια που ακολουθούν; Θα αλλάξουμε επιτέλους μυαλά; Έως πότε θα είμαστε ρατσιστές; Εγώ πάντως, πιστεύω ότι ο καθένας από μας είναι ξεχωριστός και πρέπει να δείχνει τη μοναδικότητά του.
Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο για να ζήσουμε καλά. Όλοι είμαστε άνθρωποι. Ένα μόνο έχω να πω: ΟΧΙ ΠΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ…!



http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=59002